Φούγκα, Φερδινάνδος

(Fuga, Φλωρεντία 1699 – Ρώμη 1781). Ιταλός αρχιτέκτονας. Τα πρώτα μαθήματα αρχιτεκτονικής τα πήρε από τον Γ. Φοτζίνι και στη συνέχεια τελειοποίησε τις σπουδές του στη Ρώμη, όπου έζησε από το 1717 έως το 1726. Γύρω στο 1725 πραγματοποίησε τα σχέδια της πρόσοψης της εκκλησίας της Αγίας Καικιλίας στο Τραστέβερε και το 1726-27 το παρεκκλήσι Τσελαμάρε, με πολλά διακοσμητικά στοιχεία ρομανικού ρυθμού του 17ου αι. Γύρισε στη Ρώμη και διορίστηκε επίσημος αρχιτέκτονας των ιερών Ανακτόρων από τον πάπα Κλήμη IB’, παραμένοντας έως την εποχή του πάπα Βενέδικτου ΙΔ’. Έργα του είναι μια πτέρυγα της Κυρηναλίου, που ονομάστηκε μακριά χοάνη, το μικρό ανάκτορο της Γραμματείας των Ψηφείων, το ανάκτορο του Συμβουλίου (1732-35), το ανάκτορο των Κορσίνι (1732-36), η ανοικοδόμηση της Αγίας Μαρίας της Προσευχής και του Θανάτου (1733-37), το ανάκτορο των Τσένσι-Μπολονιέτι (1745), η νέα πρόσοψη της Αγίας Μαρίας Ματζιόρε, που φημίζεται για τα ωραιότατα μωσαϊκά της. Το 1750 προσκλήθηκε στη Νάπολη από τον Κάρολο Γ’ των Βουρβόνων, που τον ονόμασε αρχιτέκτονα της Αυλής. Το έντονο καλλιτεχνικό κλίμα της βουρβονικής πρωτεύουσας επηρέασε αρκετά τον ώριμο πλέον Φ., που έδωσε στην πόλη χαρακτήρα ευρωπαϊκής μεγαλούπολης. Η πρώτη αξιόλογη καινοτομία του στη Νάπολη υπήρξε το σχέδιο για τον ξενώνα των φτωχών (1750), που εκτός από τους αρχιτεκτονικούς του νεωτερισμούς παραμένει και ως μνημείο φιλανθρωπίας του Καρόλου Γ’. Ακολούθησε το χτίσιμο πολλών κατοικιών της ναπολιτάνικης αριστοκρατίας, ανάμεσα στις οποίες διακρίνονται τα ανάκτορα των Ντ’ Ακουίνο, Τζιόρντανο και Καραμάνικο· το παρεκκλήσι των θαμμένων βασιλιάδων στην εκκλησία της Αγίας Κλάρας (1766), η ανοικοδόμηση του θεάτρου της Αυλής (1768) και οι διάφορες μεταβολές που επέφερε στα διαμερίσματα του βασιλιά και της βασίλισσας στο ανάκτορο Ρεάλε (1775-78). Άλλα αξιόλογα έργα του είναι η πρόσοψη της εκκλησίας των Τζερολαμίνων (1780) και οι Άγιες Τράπεζες των εκκλησιών των Αγίων Αποστόλων, του Aγίου Παύλου και της Αγίας Μαρίας των Αγγέλων (1780). Στη Ρεζίνα, στα περίχωρα της Νάπολης, έχτισε την έπαυλη Φαβορίτα (1768) και την έπαυλη Γιάκι. Του αποδίδονται επίσης αρχιτεκτονικά έργα στην Ακουίλα και στο Κάλβι της Ούμβρια.